หากพูดถึงเส้นทางช้างเผือกแห่ง ระบบสุริยะจักรวาลนี้ สิ่งที่ดูจะมีพลังอำนาจที่สุดคงจะหนีไม่พ้น ดาวฤกษ์ของระบบสุริยะจักรวาลของเรา นั้นคือดวงอาทิตย์ ที่เป็นศูนย์กลาง ให้กับดาวเคราะห์ ดาวเคราะห์น้อย ดาวหาง ดวงอาทิตย์เป็นแหล่งพลังงานที่สำคัญต่อโลกในรูปแบบต่างๆ เช่น การให้พลังงานแสงเพื่อให้พืชสังเคราะห์แสงเปลี่ยนเป็นโคโรฟิว และการพลังงานในการเลี้ยงลำต้น อีกทั้งยังช่วยในการดำรงชีพของมนุษย์อีกด้วย นอกจากนั้นแล้ว ในใจกลางดวงอาทิตย์ ยังแผ่พลังงานออกมาในรูปของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าและพลังงานสะสมในอนุภาค
ดวงอาทิตย์ประกอบมีส่วนประกอบที่สำคัญมากมาย ได้แก่ ส่วนแกน ที่กำเนิดมาจากพลังงานนิวเคลียร์ฟิวชั่น ประกอบไปด้วย ไฮโดเจน ฮีเลียม ออกซิเจน คาร์บอน เหล็ก กำมะถัน นีออน ไนโตเจน ซิลิกอน แมกนีเซียม ดวงอาทิตย์ผลิตพลังงานโดยการหลอมรวมไฮโดเจนให้เป็นฮีเลียมและแกนกลางมีการ ระเบิดของเทอโมนิวเคลียร์เพื่อให้คงอยู่ในสภาพที่สมดุล ทำให้ดวงอาทิตย์มีอุณหภูมิ มากกว่า 15 ล้านองซาเซลเซียส ในชั้นถัดมาเรียกว่าชั้นพลังงานรังสี เนื่องจากเป็นพลังงาน ที่ได้รับและดูดกลืนพลังงานจากชั้นนิวเคลียร์ แล้วแผ่รังสีถ่ายเทออกให้กันและกัน อยู่ในรูปแบบพลังงานคลื่น
ชั้นถัดมาคือโซนการพาความร้อน อยู่นอกเหนือโซนพลังงานรังสีเล็กน้อย จะถ่ายถอดพลังงานความร้อนออกสู่เบื้องนอกในลักษณะของก๊าซ ชั้นถัดมาคือชั้น โฟโตสเฟียร์ เริ่มเป็นผิวด้านนอกของดวงอาทิตย์ ผิวส่วนนี้จะเป็นคลื่นแสง อุณหภูมิโดยประมาณ 5,500 องศาเซลเซียส ถัดมาเป็นชั้น โครโมสเฟียร์ เป็นบริเวณที่อยู่เหนือมาจากชั้น โฟโตสเฟียร์ อุณหภูมิอยู่ที่ราวๆ 10,000 องศาเซลเซียส ถัดมาคอโรนา เป็นบรรยากาศชั้นนอกสุดอยู่ห่างออกมาจากแกนหลายล้านกิโลเมตร มีอุณหภูมิมากกว่า 1 ล้านองศาเซลเซียส ทั้งยังมีลมร้อนจากการประทุของเปลวไฟ
จากข้อมูลเหล่านี้ ทำให้เราทราบได้ว่านี่ดวงอาทิตย์คือก้อนพลังงานขนาดใหญ่ที่รวบรวมไว้เกือบจะทุกพลังงานที่เรารู้จักบนโลกใบนี้